Play-Doc presenta os trece títulos da Competición Galicia e inaugura a sección Sombras, dedicada a recuperar películas de cineastas galegos cuxa obra foi pouco difundida.
Na foto de esquerda a dereita: Pepe Coira, Ángel Sánchez, #Luis López Diéguez, Enrique Cabaleiro e Jacobo Sutil
Play-Doc, Festival Internacional de cinema de Tui, que celebrará o seu vixésimo aniversario do 1 ao 5 de maio, presentouse esta mañá en rolda de prensa no Teatro Municipal de Tui, sede do certame. Á presentación asistiron o director de AGADIC, Jacobo Sutil que destacou a Play-Doc como unha parte imprescindible do ecosistema cultural galego, o presidente da Deputación de Pontevedra, Luis López Diéguez, que resaltou ao festival como un motor non só cultural senón tamén económico para a provincia, pola súa banda o alcalde de Tui Enrique Cabaleiro dixo sentirse orgulloso de que Play-Doc sígase consolidando e crecendo na cidade. Pola súa banda Ángel Sánchez, co-director do festival xunto Sara García, botou a vista atrás e lembrou como naceu e xurdiu a idea de facer un festival de cinema en Tui con gran proxección internacional.
Ángel Sánchez presentou os contidos da programación e desvelou un amplo programa co cinema galego máis recente. Tamén estivo acompañado polo guionista e produtor de cinema Pepe Coira, responsable dun novo programa co que o festival pretende recuperar a de obra de históricos cineastas galegos que merecen ser lembrados.
Ao longo dos seus vinte anos de historia, o compromiso do festival co cinema galego foi permanente, servindo como punto de encontro, plataforma de promoción da industria local. Este ano, ademais de contar coa habitual competición de cinema galego, que incluirá 13 películas, entre longametraxes e curtametraxes, Play-Doc inaugurará a sección Sombras, dedicada a recuperar a obra de cineastas galegos clásicos cuxa traxectoria non foi suficientemente difundida.
Competición Galicia
A tradicional sección competitiva galega propón un percorrido caracterizado pola diversidade de propostas, tanto no formal como no temático. A través dos seus trece títulos, entre longametraxes e curtametraxes, este programa tenta tender pontes entre a memoria e o presente, a través de temáticas insoslayables como son os lazos familiares, a narración oral, a ecoloxía ou as historias de inmigración e emigración. A conexión coas orixes faise presente na maioría dos filmes seleccionados, que buscan reforzar os lazos co pasado a través de historias, mitos e supersticiones, coa familia como protagonista de moitos deles.
Entre as películas que poñen o eixo na memoria histórica e familiar, están 12 de Maio 1937, de Mar Caldas, que lembra a un concelleiro socialista fusilado durante a Guerra Civil; En Ou auto dás animas, de Pablo Lagos Dantas, contemplamos a unha familia que se reencontra despois de moito tempo para revisar a súa historia; Vos espazos en branco, de Bruno Arias, segue ao director no seu intento de lembrar á súa tía, a poeta e escritora Xelia Arias; Queimar cando morra, de Inés Pintor, examina o rol da muller a través dos obxectos da súa avoa e Segunda II, de Anita Pico, narra a historia dunha matriarca do pobo de Couso.
O pasado cobra vida no presente en Aurora, o filme de Area Erina, que se apoia na conversación entre mulleres de diferentes xeracións; Corre ou vento, de Paula Fuentes e Guillermo Cabrera, segue a unha muller que desencadea unha transformación no pobo do seu avó; Pechar caixas abrir caixas, de Hugo Amoedo, é unha reflexión sobre o retorno a Galicia, mentres que Viaxar aos teus recordos é buscar pelexa, de Daniel Pérez Silva, explora o concepto de nostalxia. Un camiño máis experimental ou próximo ao ensaio fílmico percorren os dous films de Xacio Baño, Non che vexo e Platónico, platónica, que traballan, respectivamente, sobre as imaxes descartadas e a intelixencia artificial; Lavadoiro, de Anna Amado e Lois Patiño, reflexiona sobre os estes espazos de traballo doméstico e de encontro feminino, e Salvaxe, salvaxe, de Emilio Fonseca Martín, un ensaio fílmico que cuestiona a relación entre os humanos e a natureza.
Sombras: Tony Román
Sombras é un novo espazo que o festival abre dedicado á memoria dese cinema que hai décadas en Galicia fíxose con tanto empeño e talento pero que quizá por sernos tan próximo desatendemos, pero que está infestado de traballos estimulantes, imprevistos, singulares e que o festival quere traer de novo á pantalla.
Play-Doc comeza coa figura de Tony Román, que dirixiu películas emblemáticas dos anos 40 e 50, pero que na súa primeira etapa caracterizouse por un interesante enfoque máis vangardista e experimental que mostraban unha influencia clara dalgúns grandes mestres do cinema como Eisenstein, Ruttmann e Flaherty.
A obra de Tony Román en Play-Doc presentarase en dobre sesión, ambas as comentadas e conducidas polo recoñecido guionista e produtor galego Pepe Coira. Nun primeiro pase revisarase principalmente o traballo de Román durante os anos trinta, comezando coa súa película Ciudad encantada (1936), unha fábula que explora o conflito entre a vida urbana e rural, así como entre a cultura académica e popular. Tamén poderemos revisitar un cásico do cinema galego Ou carro e ou home, fascinante documental etnográfico rodado en 1940 en Galicia, que se centra na vida rural galega e en particular no traballo cos carros.
A segunda sesión ten unha proposta máis especial dedicada exclusivamente a Canto de emigración (1935). Inspirada nun debuxo de Castelao, trátase dunha película desaparecida da que só se conservan varias fotografías, un esbozo de guion e a partitura que o músico tudense Teódulo Páramos compuxo especialmente para ela. Non son materiais suficientes para recuperar a película, pero si para evocala. Baixo a dirección de Pepe Coira e coa colaboración da Orquestra Clásica de Vigo que interpretará en vivo a música orixinal desta obra. Play-Doc ofrecerá ao público unha experiencia evocadora do que puido ser esta xoia perdida do cinema galego.
